The Alamo is no place for dancing (by the Scene Aesthetic)

6 juni 2011 - San Antonio, Texas, Verenigde Staten

In de volle hitte aangekomen in San Antonio. Waar veel van Hill Country als Duitsland aanvoelt, is het hier: Mexico! Past wel wat beter bij het weer. De main attraction is the Alamo. Op zich natuurlijk wel een mooi verhaal: De Mexicanen vallen met een grote overmacht Texas binnen. Het Texaanse leger heeft geen schijn van kans. De militairen worden gevraagd of ze willen blijven vechten voor de goede zaak of willen vluchten. Een groep militairen besluit zich te verschansen in the Alamo (een missiepost) om door te vechten voor de onafhankelijkheid van Texas. Ook al weten ze dat het een onbegonnen zaak is. Ze zouden het allemaal met de dood bekopen. De uitspraak “Remember Alamo” wordt dan ook gebruikt om aan te geven dat het soms de moeite waard is om voor een goede zaak te strijden, ook als je weet dat je het niet zult winnen. Overtuiging boven realiteitszin. Zoiets. Er hangt al jaren een dergelijke uitspraak achter m’n bureau. Dus zit wel een beetje in mijn genen.

San Antonio is een heel sfeervolle stad. Gezellige terrassen, kunstenaarsdorpjes, openluchttheaters, cafés, Mexicaanse markten, mooie wandelboulevards langs de rivier. Maar het is hier stil....bijna eng stil. Er lijken overal erg weinig mensen. Bevreemdend weinig. Soms het gevoel dat er iets ergs aan de hand is, maar wij van niks weten.....

Of het is omdat we hier midden in de week zijn, de crisis hier toch is toegeslagen of dat de hitte iedereen binnen houdt, ik weet het niet, maar het is raar om in een potentieel gezellige stad te lopen, maar voelen dat het niet echt gezellig is.

Ook het in de folder zo gezellig ogende “El Mercado” was leeg en verlaten. Een grote markthal gevuld met Mexicaanse prullaria. Kleur genoeg om het gezellig te laten zijn, zou je zeggen. Maar het ontbreekt aan bezoekers. Het lijkt een beetje op een iets te goed geplande stad.

Wel lekker Mexicaans gegeten in Mi Tierra café Y Panaderia[1]. Een Mexicaanse Bakery, Bar en Restaurant. Ze sluiten nooit. Altijd open. Sinds de opening in 1941, toen het een eethuisje voor Mexicaanse landarbeiders en arbeiders was, zijn ze altijd open geweest. Het is nog steeds de familie Cartez die er de scepter zwaait. Inmiddels is het een enorm restaurant, met eigen webwinkel. Leuk is wel dat door de zaal muzikanten lopen die, uiteraard tegen betaling, een Mexicaans lied ten gehore brengen.

Erica heeft wel weer een mooi B&B-tje[2] weten te vinden. Een mooi aqua blauw huis aan het water (en ja wij houden nu eenmaal van aqua blauwe huizen aan het water). Maar ook hier: er is verder niemand. De sleutel zat in een enveloppe bij de deur. Daarin naast een sleutel en een code om het pand binnen te komen, maar er is verder niemand te bekennen. Nu net (7 uur ‘s ochtends) horen we de eerste geluiden. Blijkbaar de kok die het ontbijt komt klaarmaken.

Vandaag gaan we nog even de stad in en daarna naar het Witte Museum.

Recept van de dag

Tostada Compuesta

  • bakolie
  • 4 bloemtortilla's
  • 1 pak gemengde groenten, diepvries
  • 250 gram rundergehakt
  • 1/2 kopje ui, gehakt
  • 1 teen  knoflook, fijngehakt
  • 1/2 theelepel chilipoeder
  • 1/2 theelepel zout
  • ijsbergsla, versnipperd
  • 1 tomaat, in stukjes gesneden
  • 1 kopjes oude cheddar
  • romige Franse dressing
  1. Verhit bakolie in zware koekenpan. Frituur tortilla's, een voor een, in de hete olie gedurende 20 tot 40 seconden aan elke kant of tot ze knapperig zijn. Laat ze uitlekken op keukenpapier, warm houden.
  2. Kook de groenten. Meng de gehakt, ui, knoflook, chilipoeder en zout. Bak op hoog vuur ongeveer 5 minuten. Giet het overtollige vet af. Plaats tortilla's in het midden van de borden. Leg er daarna het vlees, de gemengde groenten, sla, tomaat en kaas op. Daarna besprenkelen met slasaus en eventueel tacosaus.

[1] Mi Tierra Cafe Y Panaderia, 218 Produce Row, San Antonio, TX 78207 (****-)

[2] Inn on the Riverwalk, 129 Woodward Place, San Antonio, TX 78204