Lord Protect My Child (by Susan Tedeschi)

Zomerse temperaturen. Wij hebben er geen weet van, maar de Victorianen zijn er blij mee...eindelijk zomer. Een mooie dag dus om de fiets te pakken en een rondje stad te doen. Er is nog zoveel te zien, proeven, ruiken en beleven. De start was al fenomenaal. Wild Fire[1]. De naam is al uitstekend. Grote graffiti-tekeningen op de muur en de geur van vers gestookt hout. Wild Fire verkoopt brood en gebak wat allemaal wordt gebakken in een immense houtoven. De oven neemt ongeveer de helft van het zaakje in beslag en is een enorme puist van grof gemetselde bakstenen. Met een kop koffie en twee gebakjes uit de houtoven was een goede bodem gelegd voor de rest van de dag.

Door naar Beacon Hill Park. Kijk dat Engeland hier jaren de baas is geweest willen ze graag weten, maar zelden zo’n Engels park in een ander land gezien. Alles klopte. Mooie paden, vol met “ontdekkingen”, fontijntjes, vijvers, zithoekjes en paadjes die leiden naar uitzichten, bloemperken en als verassing achter elke heuvel uitzicht over de Pacific.

Het hoogtepunt voor Robbie was de kinderboerderij. Ze begint nu toch de leeftijd te krijgen waarop je je afvraagt waar haar talenten werkelijk liggen. Waar ligt haar hart. En we maken haar natuurlijk nu al 4 maanden dagelijks 24 uur per dag mee. Da’s niet altijd makkelijk, hoor. Allerlei rollen die voortdurend wisselen, moet ook voor haar enorm verwarrend zijn. Dan zijn we weer vader en moeder, dan de schoolmeester, dan het stoei-kameraadje, dan weer twee volwassen, dan weer speel-kameraadje, dan weer bedgenoot, dan weer reisgenoot, soms lotgenoten, vaak tafelgenoten, dan weer gids in een vreemd land, dan weer politie-agent, dan weer paardje, dan weer gymleraar, dan weer oppasser. Dat leidt natuurlijk tot botsingen en wrijvingen. De rollen wisselen natuurlijk meerdere keren per dag. Soms mag je alles zeggen, soms moet je gewoon luisteren. Maar geeft ons ook de gelegenheid haar eens in al die rollen te zien. Maar gedurende de reis is ons één ding volstrekt helder geworden. Robbie en dieren is een blijvende en voortdurende klik. Beesten zijn altijd gek met haar en zij heeft een zeldzaam gelukkige blik in haar ogen als er een beest om haar aandacht vraagt. Of het nu kippen, varkens, honden, geiten, goudvissen of lama’s zijn. Elk dier kan rekenen op onverdeelde aandacht en een “goed gesprek”.

Dus ook vandaag in de kinderboerderij vleide zij zich in haar mooie zomerjurkje zonder pardoes in de geitenstront om zich te laten omsingelen en overlopen door een keur aan geitjes en bokjes. En volgens mij hadden we haar daar met een gerust hart de hele dag kunnen laten zitten.

Vanavond aan tafel bij de BQQ (weer heerlijk vis;Cod en Halibud) kwam ze zelf tot de conclusie dat ze dan toch maar dierenarts wilde worden. Dus we kunnen weer gaan sparen.....

Maar goed, door de geiten raakten we behoorlijk ver in de dag voor we de fiets weer op konden stappen. Op naar de haven waar op de Fisherman’s Warf heerlijke Fish en Chips[2] te koop is. In een houten haventje met grappige kleine woonboten/huisjes en een aantal eettentjes hebben we gebakken zalm, garnalen en kabeljauw met frietjes en coleslaw gesnoept.

Later in de middag hebben we nog een rondje Beach-drive (de Rich & Famous) gemaakt en nog een uurtje gebadderd en gezond op Willow Beach.

Wat me er ineens op brengt dat we gisteren nog wel een bijzondere ontmoeting hadden. Bij een meertje wilde Robbie graag zwemmen. Na een half uur kwam er nog een familie het strandje op. 3 meiden, waarvan er één (een jaar of 14) naast een badpak ook een kompleet zwemvest droeg. Op het eerste gezicht leek het gewoon een heel leuke pubermeid van 14. Eenmaal in het water was aan haar oer-geluiden duidelijk te merken dat ze niet helmaal volgens de norm was. Op een gegeven moment stuurde haar moeder hun hond (een raar soort mengeling van een herder en een labrador) het water in met de mededeling “where is your baby”. De hond draafde in een rechte lijn het water in en zwom op het meisje af. Hij probeerde haar zwemvest vast te krijgen in zijn bek. Toen riep de moeder de hond weer bij zich en het meisje bleef (geluid makend) nog even dobberen in het koude water. Robbie, die uiteraard de hond wilde aaien, liep op de moeder af om toestemming te vragen voor een “pet”. Dat mocht. De hond ging op handgebaren van de vrouw netjes liggen en liet zich overheerlijk verwennen door Robbie. De vrouw vertelde dat haar dochter autistisch is en dat zij haar hond zo heeft opgevoed dat hij haar bescherm-engel is. Overal waar het meisje gaat, gaat de hond ook. Hij is haar contact met de wereld, haar knuffel- en troostdier, maar bovenal degene die haar beschermt tegen haar eigen gedrag. Zo beschermt hij haar als zij de weg over wil steken, de tuin uit wil lopen of zich in situaties begeeft waarin zij gevaar kan lopen. Hij alarmeert en beschermt als ze een epileptische aanval krijgt en brengt haar naar plekken waar ze wezen moet. Hij is altijd bij haar en waakt over haar. Ik had daar nog nooit van gehoord. En Internet leert me dat het ook heel bijzonder is. In NL worden de eerste proeven nu pas gedaan. De moeder vertelde ook dat zij de opvoeding geheel zelf hadden gedaan en speciaal gekozen hadden voor een vuilnisbakken-ras omdat deze van alle werelden thuis zijn. Hij is al 7 jaar haar vaste partner, haar derde oog.

Recept van de dag

Dreuzels 'fish and Chips

• 1,5 kop bloem
• 0,5 kop maizena
• 0,5 theelepel cayennepeper
• 0,5 theelepel paprikapoeder
• zwarte peper
• zout
• 1 theelepel bakpoeder
• 500 gram Kabeljauwfilet
• 1,5 kop koud bier
• 1,5 kilogram aardappelen, geschild en in mooie frieten gesneden
• frituurolie
• 0,5 kop mayonaise
• 1 eetlepel witte wijnazijn
• 1 eetlepel kappertjes, grof gehakt
• 1/2 eetlepel mierikswortel
• 2 theelepel Dijon mosterd

1. Bereid tartaar door volgende ingrediënten: mayonaise, azijn, kappertjes, mierikswortel, mosterd zout en peper tot saus te kloppen. Dek af met plasticfolie in de koelkast, minstens 30 minuten.
2. Plaats gesneden frieten in grote magnetron kom, meng met 1/4 kop olie, en dek af met plasticfolie. Magnetron op hoog vermogen tot de aardappelen deels doorzichtig en soepel zijn, maar nog enige weerstand bieden bij doorboren met puntje van schilmesje (6 tot 8 minuten), even omgooien met rubberen spatel halverwege de kooktijd. Voorzichtig plastic folie van de kant trekken en afspoelen onder koud water. Droog deppen en laten rusten (10 minuten tot 1 uur).
3. Bloem, maïzena, cayennepeper, paprikapoeder, peper en 2 theelepels zout in grote kom mengen. Doe 3/4 kop van het mengsel op een bakplaat. Voeg bakpoeder aan de kom toe en meng.
4. Frituur op 180 graden. Voeg friet aan hete olie toe (6 tot 8 minuten). Leg de frieten op papier om uit te lekken.
5. Vis goed drogen met keukenpapier. Beleg elk stuk vis met bloemmengsel op bakplaat. Schud overtollig bloem er af. Voeg kopje bier toe aan bloemmengsel in een mengkom en roer tot het mengsel is gecombineerd (beslag zal klonterig worden). Voeg de resterende bier toe als het nodig is. Haal de vis door het beslag en laat langzaam in het vet zakken (niet te snel want dan gaat hij aan de bodem plakken)
6. Doe alle frietjes terug in olie en bak goudbruin en knapperig (3 tot 5 minuten). Uit laten lekken. Vis en frieten kruiden en opdienen met tartaarsaus en eventueel verse citroen.

[1] Wildfire Bakery, 1517 Quadra Street, Victoria, BC (****-)

[2] Barb’s Fish & Chips, Fisherman’s Warf Erie Street, Victoria, BC (***--)