Bread And Water (by Ryan Bingham)

Deze twee dagen zijn voor Robbie. Wegens uitmuntend gedrag. Vandaag werd het het Aquarium van Monterey. Goede smoes om nog eens lekker de highway 1 op te rijden in noordelijke richting. Blijft een schitterende weg en absoluut geen straf om over te moeten rijden. Ach, een vis is een vis (allemaal lekker) en hij zwemt in het water. Maar in Monterey hebben ze er toch weer een aantal exemplaren aan toegevoegd die we nog nooit hadden gezien. De Dragon-zeepaard bijvoorbeeld. We zijn er de hele middag zoet geweest. Waterdieren kijken, waterdieren voelen, over waterdieren lezen, met waterdieren dingen doen. Van haai tot flamingo, van pinguïn tot kwallen. Ja kwallen, veel kwallen. Tentoongesteld in grote buizen met water en alleen een aquablauwe achtergrond. Een beetje 70’s lavalamp zeg maar....

En dat alles met uitzicht op de schitterende baai van Monterey met zijn Cannery Row en Fishermans-Wharf. Op de Wharf hebben we, hoe kan het ook anders, een visje gegeten[1]. Een Abalone...een wat...Ja mensen....ik heb een Monterey Abalone gegeten. Met grote garnalen en coquilles. Pas thuis kon ik opzoeken wat een Abalone was. Bleek een zee-oor, een schelpdier. Lekker. En Robbie vond de schelp mooi. En aangezien ze in ons huis een schelpenwinkel heeft ingericht, de schelp stiekem mee gegapt......

Na drie maanden Amerika missen we eigenlijk maar één ding echt: Brood. Er is in het dorp een Bakery, die bakt van alles, elke ochtend vers (cake, koffiebroodjes, taart, museli-bars)...en voor het hele dorp bakt hij twee verse bolbroodjes. Ja u leest het goed....twee. Dus als je te laat bent, brood weg. En in de supermarkten ligt alleen maar brood dat na acht weken nog steeds niet oud voelt, maar vooral heel klef en chemisch smaakt.

Alle Amerikanen die met ons huizen-ruilen zijn lyrisch over ons verse brood. Dus waarom dan geen vers brood in Amerika. In mijn grondige onderzoek om deze misstand voor jullie te verklaren (ja echt alles voor mijn publiek, geloof het of niet maar we stevenen af op 5000 hits), stuitte ik op de volgende verklaring: Amerikanen fietsen niet, dus dan ook geen vers brood......las het in de New York Times, dus is het waar (The Dutch Way: Bicycles and Fresh Bread).

Leuk om te lezen hoe ze naar ons kijken. En wist jij dat we allemaal onze autodeur met de rechterhand open doen? Ik wist dat ook niet (want blijkbaar ben ik de enige die het gewoon met links doet....).

Morgen wordt het Gilroy Gardens. Een Botanische tuin met.......ja, ja.....allemaal kermisattracties. Dus hopen dat Robbie’s maag beter bestand is tegen de achtbaan dan tegen de “winding road” naar Monterey (klein zakje vol).

Recept van de dag

Gestoomde Abalone

• 4 abalones in de schelp
• zout
• 4 eetlepel sake, (of droge sherry)
• 6 eetlepel rode miso
• 4 eetlepel dashi, (of kippenbouillon)
• 2 eetlepel suiker
• 2 eetlepel mirin, (of zoete sherry)
• 4 konbu zeewier
• 60 gram geconfijte gember

1. Haal de abalones met een oestermes uit de schelp. Schrob de schelpen schoon en bewaar ze.
2. Bestrooi de abalones rijkelijk met zout en schrob het zwarte gedeelte weg. Haal de groene stukjes met een mes weg. Kerf de abalones aan de oppervlakte licht in en bekleed de schelpen of de borden met zeewier. Leg de abalones weer in de schelpen boven op het zeewier en doe er een lepel sake op. Leg ze vervolgens in een stoompan of op een rooster boven kokend water, doe het deksel erop en stoom ze 20 minuten op een matig vuur.
3. Bestrijk de abalones na 12 minuten met de misosaus. Haal dan de schelpdieren eruit, snijd ze horizontaal door en vervolgens in 1-1/4 cm dunne reepjes. Doe ze terug in de schelpen en garneer ze met de gember.
4. Geef de overgebleven misosaus er als dipsaus bij.

[1] Old Fisherman’s Grotto, 39 Old Fisherman’s Warf, Monterey, CA 93940 (***--)