In the Garage (by Weezer)

Ja, onze vrienden van CruiseAmerica (NOT!!!) hadden ons naar een garage gestuurd precies in het midden van onze reis naar Bryce Canyon. Rond het middaguur kwamen we daar aan. Deze keer een garage die betrouwbaarheid uitstraalde. Tenminste, als je zijn enorme wand vol dankbetuigingen in het kantoor mocht geloven. Maar ja, voor je aan de beurt bent en de diagnose is gesteld.....dus wij zijn de wereldstad Kanab maar ingedoken. Gelukkig was er een kitsche cowboywinkel aan de overkant van de straat waar we onze verveel-uurtjes konden botvieren op hoeden, laarzen, neppaarden, koetsen, huisjes, schietstalletjes en andere ongein. Nadeel is wel dat als 100 gekke hoedjes opzet, er plotseling eentje als gegoten zit. Dus Be en ik hebben nu allebei een serieuze cowboyhoed (een echte Stetson). Be nog een riem met zo’n a-sociaal grote gesp boven de gulp en Erica een riem ingelegd met blauwe steentjes rondom een longhorn-stierenkop.

Naast de garage stond een heel klein houten stalletje met wat stoeltjes en een gigantische ruimte er om heen van beton en asfalt. Een dame had haar eigen Drive-through restaurant[1] gemaakt. Gelukkig waren binnen ook plekken. Ze verkocht allerhande biologisch vegetarische artikelen, en zowaar 4 soorten maaltijden voor de lunch: Flatbread met humus, tomaten en sla, vegetarische hotdog en nep-kip teryaki werd onze keus. Smoothie (uiteraard met sojamelk en vers biologisch fruit) erbij besteld. Vervolgens werd in een tergend langzaam tempo alles vers klaargemaakt door de ene (veel te dikke) dame die het hele tentje runde. Inmiddels waren er ook 3 locals binnengelopen en met z’n zevenen stonden we gezellig elkaar aan te kijken en werden er allerlei wetenswaardigheden over plaatselijke politiek, honden, onze reis en Robbie’s beheersing van het Engels gewisseld (vergeet ik nog de hond: pracht exemplaar, mengeling van een husky en een labrador, gevonden in de sloot). Het eten was lekker, dat moet gezegd.

De garage kon niks voor ons doen. Airco is te oud, benzinepomp is niet op voorraad en koelkasten had hij geen verstand van. Alles duurde dagen om te herstellen en hij had al zo’n vermoeden dat we daar geen zin in hadden (in Kanab, het Hollywood van Utah). Kon het kwaad om door te rijden, wilde we weten. Nee, kon geen kwaad. Nee hij ging CruiseAmerica niet bellen,veel te lange wachttijden en hij had het te druk. We starten de motor, rijden weg.....en de koelkast werkt, de airco draait en het waarschuwingslampje in het dashboard is weg.....shoot me maar lek.

Vandaag dus een hotel. De Ruby’s Inn[2]. Nou ja hotel. Het heeft meer weg een van Centre Parc complex. En mijn echte vrienden weten hoe erg ik me altijd op m’n plek voel in een Centre Parc complex. Een fabriek dus, inclusief buffet voor alle momenten van de dag, zwembad, nepwinkels, rijen voor de incheckbalie, nep cowboystadje, elke setje kamers een leuke cowboynaam, een fotogallerie met allemaal aangekochte foto’s van John Wayne en nog veen meer namaak-gepruts. Het publiek is navenant.

Ik ben nog wel even met Robbie wezen zwemmen, maar ik kon m’n ogen niet afhouden van een Zuid Amerikaans stel in de Hot-tub. Hij (in de 60) languit in de hot-tub met af en toe zijn bleke spillebenen richting zijn vrouw boven water om haar zachtjes aan te raken. Op zijn hoofd lag een merkwaardig stuk donker tapijt dat moest doorgaan voor vervanger van zijn eigenlijke haardos. Dat zou wat kunnen lijken, ware het niet dat het originele deel inmiddels veel dunner en veel bleker was geworden. Ik heb ook niet gezien dat hij zijn hoofd onder water deed...lukt ook niet waarschijnlijk: tapijtje blijft drijven.

Zij zat op de rand van het bad, één been languit, de andere in een hoek. Beide armen naar achteren gestrekt en hoofd in haar nek. Een moeizame glimlach op haar gezicht, alsof ze wilde zeggen: kijk mij ontspannen genieten in dit Centre Parc complex. Haar armen en benen verraden dat zij niet onder deed voor zijn leeftijd, maar haar aangetrokken smoeltje en haar strak vooruit wijzende weelderige borstpartij (inclusief twee toppen die voortdurend in staat van opwinding leken te verkeren) zouden je op een heel ander spoor kunnen zetten, ware het niet dat de rest verraadde dat het voor veel geld was aangeplakt. Vervolgens lonkten ze naar elkaar alsof ze zojuist op de High School elkaar hadden getroffen en hij pakte voortdurend zijn veel te grote camera met veel te grote zoemlens om haar in Baywatch-standjes op de gevoelige digitale plaat vast te leggen....En niemand die bij hun de hot-tub in durfde. Hun voorkomen en gedrag bezette als het ware alle aanwezige plekken.....Ja en dan geniet ik....kan ik uren naar kijken.....kan er niks aan doen.

Morgen gaan we Bryce in voor een stevige wandeling en als het mee zit nog een rondje op het paard.

Recept van de dag

"the Elvis" Smoothie

• 1 banaan, bevroren en in ringen gesneden
• 3 eetlepel pindakaas
• 1/2 kopje magere melk
• 1/3 kopje vanille yoghurt
• suiker, naar smaak

1. Doe alle ingrediënten in de blender. Blend tot zeer glad.
2. Dien meteen op.

[1] Rainbow Cafe, 198 S. 100 E Kanab, UT 84741 (****-)

[2] Ruby’s Inn, 26 SO Mian, Bryce Canyon City, UT 84764