New York State of Mind (by Billy Joel)

Zo, dat was nog eens een vliegende start. Alles was goed voorbereid. Kofferinhoud tot een minimum teruggebracht. Alles paste in twee rugzakken. Dus wat kon ons gebeuren.......Juist ja, de wekker niet zetten. Dus drie kwartier later dan gepland besloten opa en oma, die ons naar Schiphol zouden taxiën, alsnog maar eens naar boven te roepen met de vraag of we nog voornemens waren te gaan. Binnen 15 minuten zaten we in de auto. Slaap nog in de ogen en tandpasta in de mondhoeken.

Maar goed, nog steeds ruim op tijd.

Na een tussenstop in Londen, in één lange ruk naar New York. In New York een taxi gepakt op JFK. Daar begon een waar avontuur. Een slecht sprekende Indiase chauffeur, in een taxi waar helemaal niks meer heel was, die om de 5 minuten al zijn gewrichten knakkend langs ging, scheurde richting Manhattan, zonder ook maar een idee te hebben waar hij heen moest. Hij keerde op drukke wegen, haalde op rare plekken in, nam afslagen die alles behalve logisch leken en alles wat Erica hem vroeg voorzag hij van het antwoord “Yes” (of hij sprak de taal niet of de grote hoeveelheid gitzwart haar dat weelderig zijn oren uit groeide belemmerde elke vorm van auditieve communicatie). We scheurden over industrieterreinen met reeds lang verlaten panden, half vergane vrachtwagens in de berm, geen onbeschadigde auto te zien, langs verknipte afrasteringshekken, hobbelden over oude spoorbanen en opgebroken wegdek, onder grote smerige metaalconstructies waarover de weg liep die we wellicht wel hadden moeten hebben. We waanden ons even in een jaren-tachtig-slechte-achtervolgingsfilm. En als een hert dat een jager vermoedt keek de taxichauffeur schichtig om zich heen. Blinde paniek leek het. Aangezien de lucht in de taxi er ook één was alsof hij (ware het Tunesië) ook aan veevervoer deed op verlate uren, kreeg Robbie na 30 minuten onvermijdelijk een wit snoetje en klaagde over dreigende antiperistaltische bewegingen. En dan helpt het ook niet als een chauffeur maar twee snelheden kent....stil staan of vol gas.

Maar na een half uur zag hij bekende gebouwen en wist de chauffeur weer wat te doen.

En nu zitten we in ons prachtige appartementje[1] net onder straatniveau.

Midden in Chelsea waar op zondagavond de leernichten luidkeels het straatvolk toezingen. Bij de eerste de beste Italiaan[2] gegeten. Maar wij zijn moe en gaan naar bedje toe. Morgen DE grote stad in.......

Tot morgen New York.

Recept van de dag

Gnocchi met pikante Kip en Tomatensaus

• olijfolie
• 2 teen knoflook, geperst
• 1 rode ui, in blokjes gesneden
• 1 kipfilet, in blokjes gesneden
• 1 chilipeper, in dunne plakjes
• 2 eetlepel bladpeterselie, grof gehakt
• 1 theelepel dille, fijngesneden
• 400 gram fijngesneden tomaten, (uit blik)
• 30 gram Parmezaanse kaas, geraspt
• gnocchi

1. Vul een grote pan met kokend water, kook de gnocchi gaar.
2. Verhit de olie in een grote pan op middelhoog vuur. Voeg knoflook en ui toe, breng op smaak met zout en peper. Bak 4 minuten tot de ui licht goudbruin is.
3. Voeg de kip toe en bak 4 minuten of tot de kip is dichtgeschroeid. Voeg peper, peterselie, dille en tomaten toe en laat 5 minuten sudderen tot de saus iets ingedikt en de kip gaar is.
4. Giet de gnocchi af en voeg toe aan de saus. Strooi er Parmezaanse kaas over en serveer.

[1] Dupuy’s Landing Guest House, 433 West 22nd Street, New York, NY

[2] Don Giovanni Ristorante, 214 10th Avenue, New York, NY (*----)