I Believe I’m In Love with you (by Bonnie Raitt & Kim Wilson)

De Midstatefair in Paso Robles. Overal aangekondigd, eigen app, website, voorverkoop via grote supermarkten, banners over de weg, radiospots....maar wat het nu precies was werd niet helemaal duidelijk voor ons. Wat we wel wisten was dat in de grote Arena “wereldacts” zouden spelen en dat kleinere leuke bands op de fair zelf zouden spelen. 11 dagen lang.

Maar ja, we zijn geweest en wat was het.....mmmmm...een mengeling van de landbouwbeurs (stallen vol koeien, geiten, varkens, kippen, schapen, konijnen, groenten, fruitsoorten en bloemen die allemaal op schoonheid, grote en eetbaarheid gekeurd werden), de huishoudbeurs (handige ramenlappers, sladrogers, tuimelramen, autowasmiddelen, anti-aanbakpannen, breimachines, leerlappers en Jezus....ja.... Jezus was ook in de aanbieding.....tussen de sladroger en de beeftrekworsten), de hobby-vakbeurs (wie maakt de mooiste quilt, wie breit de leukste poppenjurk, wie naait de leukste placemat, wie spuit de leukste taart,  wie punnikt de leukste badjas), een kermis (met meer dan 30 rides), een Popfestival (Bow Wow Wow, Spin Docters, Kid Rock, Steve Miller, Crystal Gayle), de Horeca Vakbeurs (proeven van wijn, olijfolie, chocola, beefjerky, bier, icecream, salsa’s) en een groot ordinair eetfestijn (met honderden snackstands van Mega Pretzels, tot megaschalen Nacho’s, Thais, Hotdogs zo groot als een paardenl.., tot enorme vlees BBQ’s, pasta, salades, 30 soorten ijs, veel bier en Tequlillamixen). Een enorm allegaartje aan activiteiten die weinig met elkaar op hebben. Maar iedereen liep vrolijk van het eten naar de koeien, naar de handwerkstand, naar het rockconcert. Robbie en Peyton vonden het natuurlijk heerlijk: veel snoepen, veel kermisattracties, beesten aaien en hotdogs eten.

Er was wel één tentje met perzik-champagne-ijs, die nog een aparte vermelding verdient. We zijn twee keer gaan halen. Tweede keer kwam het vers uit de ijsmachine. Te lekker.

Robbie & Peyton wilde ook graag naar de Cup-cake decoration (sponsored by Albertson....zeg maar de C1000 van Amerika).

Dit evenement werd geleid door de dame die normaal de kaas afsnijdt in de supermarkt, maar één keer per jaar de leiding krijgt over het cakeje-versieren-evenement. En dat wilde ze weten ook. Alles moest gaan volgens haar niet doordachte plan, waardoor de hele happening een grote chaos werd. Met haar schelle dunne stem probeerde ze over de meute wachtende ouders met kinderen uit te komen, maar ja chaos geeft rumoer en dan kom je er met je ielle irritante schelle stem niet meer boven uit. Als je dan ook nog eens over de microfoon heen, in plaats van erin praat, weet echt niemand meer wat je wil en gaat de meute volstrekt zijn eigen gang. Chaos op chaos dus. Het summum was wel dat ze, terwijl iedereen ongeduldig klaar stond om aan te vallen en de cakjes met veel glazuur, marshmallows, chocola, spikkels en crisps te bedekken, omstandig uitlegde dat het niet de bedoeling was dat wij de kinderen hielpen: “Let the children use their own imagination: Children decorate, Parents watch!!!”.

Vervolgens ging ze in ongeveer 20 minuten demonstreren hoe handig ze zelf wel met de spuitzak was....een beertje (ahhhhh isn’t he cute), een bloem (beautiful, isn’t it?), een tornado (oh, you know what...you can put some candy on it......ah joh echt waar.....?) en zo neuzelde ze maar door. Nee kinderen mochten doe wat ze wilden, maar wel volgens haar regels (lijkt Wilders wel: iedereen heeft de vrijheid om te zeggen wat ik zeg, de rest de kogel). Met een totaal overslaande paniekstem volgde nog enige veilgheidsinstructies en eindelijk mochten de meiden los. Robbie was al zo door de war dat ze dacht dat ze alleen maar bloemen, tornado's en beertjes mocht maken.

Binnen een paar minuten waren de meiden klaar en hadden ze lekker veel suikerpasta op de cakjes geknoeid en voorzien van veel snoepgoed. Waarop Peyton met een zucht riep: Let’s get out of here. En gelijk had ze.

Al moet ik zeggen dat ik wel tomeloos kan genieten van een zich steeds verder uitbreidende chaos met een totaal paniekende workshopleidster. Eigenlijk zijn er geen leukere toneelstukken dan dat.

Voor de avond stonden de Fabulous Thunderbirds op het programma. Een rare plek voor zo’n legendarische bluesband. Een beetje Paul-Chevrolet-op-de-braderie-gevoel kreeg ik er van. The Tunderbirds komen uit Texas en Kim Wilson blijft de jongens leiden. Met zijn mooie stem en vooral zijn bluesharp scheurt het er lekker op los. En zijn band kende vele beroemde inwoners: Stevie Ray Vaughan, Jimmie Vaughan, Kid Ramos. Lekker Austin-blues op een merkwaardige plek. De meiden hadden duidelijk moeite om wakker en attent te blijven na zo’n lange dag. Dus de tweede set hebben we nooit gehaald. Na een uur blues hadden de meiden de blues en wilden weg.

8 uur nadat we gekomen waren verlieten we de Midstatefair door de heuvels van de wijnstreek terug naar huis.

Morgen gaan we walvissen zien....zeggen ze....

Recept van de dag

Perziken Champagne IJs

• 1 theelepel gelatine
• 1/4 kopje water
• 8 perziken, in vieren
• 1 kopje suiker
• 2 eetlepel citroensap
• 2 kopjes champagne

1. Week gelatine en los op in water in kleine steelpan. Meng met perziken, suiker en citroensap. Doe perzikmengsel in een blender en pureer tot gladde massa.
2. Meng gelatine, champagne en perzik en zet in de vriezer of laat het tot ijs draaien in een ijsmachine.