I Wish I Felt Nothing (by The Wallflowers)

Het leek zo mooi. Artikelen in de krant over grote groepen walvissen in de zee bij Morro Bay, een prachtig zonnige dag, een open bootje gemaakt van 2 enorme drijvers met vrij uitzicht naar alle kanten en een goed humeur van ons alle drie. Na een fietstochtje van een uur waren we bij Kaptein Rob die ons walvissen zou laten zien. Sinds juni had hij slechts drie keer tijdens de twee dagelijkse touren geen walvissen gezien. Sterker nog, Kaptein Rob durfde het wel aan om ons walvissen te garanderen. Geen walvis.....mag je gratis nog een keer. Nou, dat klonk (te) veel belovend.

Nu hebben Erica en ik een beroerd track-record op het gebeid van georganiseerde “wild-watch-safari’s”:

zo zijn we eens een week door Arnhemland (Australië) gereden met een Jeep en een gids zonder een wild (levend) dier tegen te komen. Wel dode kangoeroes en slangen...maar levende beesten...ja een rode mier wiens kont naar citroen smaakte (Robbie kent het verhaal wel)
zo zijn we eens midden in de nacht met een ranger door het regenwoud gegaan. Immers, de mooiste beesten zie je ‘s nachts. Weet elke biologie-liefhebber. Maar 2,5 uur lopen door een pikdonker regenwoud leverde een nat pak en een kakkerlak op. Zelfs toen hij, ten einde raad, ons maar naar de woonplaats van de krokodil bracht, bleek deze net even boodschappen doen.
zo zijn we in Canada de zee op gegaan om gegarandeerd prachtige zeebeesten te zien. Na 3 uur varen waren we niet veel verder dan een stel nerveus overvliegende meeuwen.

(Overigens “ongepland” snuffelen beren aan onze tent, blokkeren bisons onze weg, zitten schorpioenen in ons bad, lopen herten door onze tuin......dat dan weer wel).

Maar goed je raad het al. Geen walvis te bekennen. Kapitein Rob werd gedurende de rit ook alsmaar zenuwachtiger en bracht ons met zijn platte bootje (een soort gemotoriseerd terras met plastic banken) steeds verder de zee op. De eerste golven die je 2,5 meter omhoog (en naar beneden) stuwen voelen nog aan als een geinige Walt Disney attractie, maar na 2,5 uur hotsen en k(l)otsen, een kotszak vol vis met paneer en lemonade van Robbie, bleke gezichtjes van kotsmisselijke leden van een (kleppende) vrouwenclub en een homofiele chinees, twee kletsnatte (want op de eerste rij) bejaarde stellen waarvan één van de heren al eens naar het toilet was geweest (een grote kist onder het dek...we dachten even dat hij er definitief zijn zeemansgraf zou krijgen....hij kwam maar niet meer boven water), een oma met dijen als meelzakken met alle kracht probeerde te blijven zitten op het te smalle plastic bankje terwijl ze de sfeer er probeerde in te houden bij haar verveelde kleinkinderen en een chagrijnige Kapitein Rob, was de lol er wel van af.

Toen we ook nog tot twee keer toe een laag zilt koud zeewater over ons heen kregen gesproeid en uit het telefoonverkeer van Kapitein Rob met andere schippers duidelijk werd dat er in geen velden of

(water-)wegen een walvis te bekennen was, schreeuwde een van de leden van het (almaar door kwebbelende) damesclubje: “can we go home!!!!”.

Toe gaf Kapitein Rob de moed maar op en maakte rechtsomkeer, om na nog een half uur met de golven nu vanuit de rug, kotsmisselijk, in de haven van Morro Bay te arriveren.

We kregen allemaal een bonnetje (“never expires”) voor een nieuwe tocht. Geen van de aanwezigen maakte een nieuwe afspraak. Niemand stopte het bonnetje veilig weg voor een andere keer....iedereen was even klaar met Whale-watchen op een klotsende zee.

Kapitein Rob verontschuldigde zich nogmaals met een Amerikaanse equivalent van “Doet’ie normaal nooit”.........

Les van deze dag: Ga NOOIT met mij en Erica op een georganiseerde Safari. (Als wij nog ooit nog eens door Afrika reizen, zullen zelfs daar alle zebra’s, giraffes en olifanten net effe pissen zijn.....)

Recept van de dag

Fish and Chips

• 1,5 kop bloem
• 1/2 kopje maizena
• 1/2 theelepel cayennepeper
• 1/2 theelepel paprika
• 1/8 theelepel zwarte peper
• zout
• 1 theelepel bakpoeder
• 750 gram kabeljauw filet, (of andere dikke witte vis zoals heek of schelvis), in stukken
• 1,5 kopje bier, koud
• 500 gram aardappel, kruimig

1. Frituurpan aanzetten. Aardappelen schillen en in kleine frieten snijden. Even in een grote bak met water zetten en daarna afdrogen. Licht bestrooien met maïzena. Op 140 graden voorbakken. Uit frituur halen en laten afkoelen.
2. Klop bloem, maïzena, cayennepeper, paprikapoeder, peper en 2 theelepels zout in grote kom. In een aparte kom 3/4 kopje bloem doen. Vis goed drogen met keukenpapier en door de bloem halen.
3. Voeg het bakpoeder aan 1e kom toe en meng. Voeg vervolgens 1 1/4 kopjes bier toe en roer tot het mengsel een geheel is. Voeg resterende bier toe als dat nodig is.
4. Met een tang een stuk vis door het beslag halen en laat overtollig beslag weglopen, zacht schudden. Plaats vis terug een bakplaat met bloem.
5. De vis langzaam in de olie laten zakken en in 7 minuten bruin laten bakken. Terugleggen op een bakplaat in de oven om warm te houden. Frieten voor de laatste keer bakken in de hete olie. Uit laten lekken en bestrooien met zout.