Crossroad blues (by Robert Johnson)

We raken met onze reis steeds meer het hart van de blues, met als voorlopig hoogtepunt het bereiken van de Tallahatchie flats[1] in Greenwood. Om dat goed te begrijpen (voor alle “Janna Steinbuschen” onder mijn lezers) even kort “the legend” of Robert Johnson.

Robert Johnson trok vanaf 7 jarige leeftijd de katoenvelden over. Hij raakte geobsedeerd door de muziek van de katoenwerkers en muzikanten die ‘s avonds bij het kampvuur hun blues speelden.  Hoewel hij mondharmonica probeerde te spelen, leek hij niet veel muzikaal talent te bezitten.

Op een nacht heeft hij op de kruising (crossroad) van de interstate 82 en 49, tijdens een blikseminslag, de duivel aangeroepen om zijn ziel in te ruilen voor de blues. De Duivel stemde zijn gitaar en gaf hem een onaards talent voor gitaar spelen en ontnam hem zijn ziel. Robert keerde terug en tot ieders verrassing was hij ineens een ongekend muzikaal talent, zanger en componist. Hij werd snel bekend en nam een aantal platen op. Hij stierf op 27 jarige leeftijd (vergiftigd door een jaloerse echtgenoot van een vriendinnetje) en liet 29 songs na die tot op de dag van vandaag gelden als DE klassiekers in de blues. Ze veranderden de muziek voor altijd en tot op de dag van vandaag beïnvloed hij de groten in de muziekwereld met zijn 29 liedjes (Robert Plant van Led Zeppelin was hier onlangs nog om zijn graf te bezoeken en hem te bedanken voor zijn werk).

Uiteraard is de werkelijke geschiedenis minder spectaculair, maar Robert Johnson en zijn 29 bluesklassiekers zijn nog steeds het hart van de Blues.

En waarom dit verhaal? Nou allereerst hebben wij de hele Interstate 82 afgereden, op weg naar de Tallahatchie flats. We zijn dus de magische “crossroad” gepasseerd.

De Tallahatchie flats zijn een aantal arbeiderswoningen uit begin 1900, waarin onder andere Robert Johnson heeft gewoond en gewerkt, die zijn omgebouwd tot vakantiewoningen. Ze zijn van katoenplantages “gered” (de meeste zijn gesloopt en verdwenen). De eigenaar wilde het verhaal van de katoenslaven behouden en heeft besloten om 6 hutjes op zijn katoenplantage te zetten en er een alternatief “motel” van te maken. Ze zijn nog geheel in stijl, ontdaan van elke luxe en ingericht met jaren dertig meubelen. Midden op een katoenplantage. Een even onwerkelijke, als romantische, als historisch beladen logeerplek. Met de brandende zon op onze gammele balkonnetjes waan je je toch even in “oh Brother were are thou” (film van de Coen-Brothers, waarin ook een Tommy Johnson voorkomt, die op een kruising staat, zijn ziel aan de duivel verkocht, wordt opgepikt door de hoofdrolspelers, en spontaan een wonderbaarlijk gitarist blijkt. Leuke film met prachtige muziek).

Robert Johnson gaf zijn laatste optreden in Greenwood en ligt 300 meter bij ons huisje vandaan begraven.

De planning is dan ook om morgen de ochtend te beginnen met een wandeling langs de Tallahatchie-river naar het graf van Robert Johnson. Even voelen waar het allemaal is begonnen.

Maar Greenwood heeft nog meer: B.B. King is hier om de hoek geboren en..............mijn lieve oven en gasfornuis, mijn steun en toeverlaat bij menig culinair avontuur; mijn Viking, blijkt zijn geboorteplaats hier in Greenwood te hebben. De Vikingfabriek staat hier. Och, zo komt muziek en eten toch weer samen.....

Recept van de dag

Louisiana Bonen en Rijst

• 2 kopjes gedroogde rode bonen
• 1/2 kopje ui, fijngehakt
• 2 teen knoflook, fijngehakt
• 2 theelepel kruidenzout
• 1 laurierblad
• cayennepeper, naar smaak
• vlezige ham met bot
• rijst
• rookworst

1. Was de bonen, een nacht laten weken.
2. Goed laten uitlekken. In een grote pan bonen met ui, knoflook, zout, laurierblad, peper, en ham bedekken met koud water. Breng aan de kook, warmte verminderen en gaar laten sudderen.
3. Voeg gesneden rookworst ongeveer 30 minuten voor het serveren toe. Serveer met warme gekookte rijst.

[1] Tallahatchie Flats, 58458 Country Road 518, Greenwood, MS 38930