Field of Diamonds (by Johnny Cash)

Vandaag een dagje van contemplatie. Lekker uitslapen, Cooper halen bij de hondenopvang (hij stoof zo hard likkend op Robbie af, dat haar neus spontaan verveld is), een lange strandwandeling (met Robbie en Cooper in een ijskoude zee) en terug door het dorp, praatje met toevallige ontmoetingen (is een voordeel van een hond), kopje cappuccino bij de plaatselijke Bakery, ovenschotel met verse groenten uit de buurt in de oven en de dag is om. Niks gedaan dus....en toch een voldaan gevoel. Kijk daar zijn vakanties van 4 maanden nou voor nodig. Een dag niets doen en eindigen met een voldaan gevoel.

De afgelopen 2,5 maand hebben we af en toe eens wat dingen opgeschreven die in Amerika beter gaan en die we zo in Nederland kunnen overnemen. Kost niks. En Nederland zou er gewoon een beetje beter van worden. Dus ik zeg, lieve lezers, neem ze even door en aan de slag. Zien of het lukt om er één of 2 van in Nederland in te voeren voordat wij terug zijn. Jullie zouden ons er zo’n plezier mee den.

De top 10 van (eenvoudige) verbeteringen voor Nederland die in de USA al beproefd zijn:

• Bleekselderij in stengels: Waarom verkopen we in Nederland bleekselderij per struik?! Hier worden ze per stengel verkocht. Ik lees nooit een recept waarin staat: snipper een struik bleekselderij.....nee, er staat altijd, x stengels bleekselderij. De rest gaat in de koelkast, om daar vervolgens een dag te lang te liggen, slap te worden en dus te worden weggegooid. Dat is dus weggegooid eten en weggegooid geld. Alle reden om de stengel-verkoop van de Amerikaanse supermarkten vandaag nog over te nemen.
• Herentoilet met baby-verschoonplek: Toen Robbie nog in de luiers zat viel het als (semi)geëmancipeerde man niet mee in het openbaar een baby-verschoonplek te vinden. Die zitten namelijk altijd in het damestoilet. En je moet de gezichten van die dames eens zien als je als man (ook al is het met een baby) hun roddel-/make-up-/toileteer-/verfris-/hair-do-/lipstick-territorium betreedt. Maar geen vrouw in Nederland heb ik ooit actie zien voeren voor een baby-verschoonplek op het herentoilet. Hier in de USA zit op vrijwel elk herentoilet gewoon een baby-verschoonplek. Zijn die conservatieve Amerikanen ons “progressieve” poldervolkje toch weer 2 stappen voor in de sexe-emancipatie.....doen dus dames, voer actie voor baby-verschoonplekken in het herentoilet. We zijn daarin nu wel een heel achterlijk landje.
• Stoplichten aan de overkant van de weg: Waarom zet iemand de stoplichten hoog boven de auto’s zodat de eerste drie auto’s het stoplicht nauwelijks kunnen zien tenzij zij hun nek in een bijzonder gekantelde stand zetten?! Nooit bij nagedacht, totdat je ziet dat ze dat in Amerika eenvoudig hebben opgelost: zet de stoplichten aan de overkant van de weg, kan iedereen, dus ook het andere verkeer uit kruisende straten, zien wat er gebeurt. Iedereen heeft dus goed zicht op de lichten, ideaal. Ik zeg: per morgen stoplichten in Nederland omdraaien en naar de overkant richten. Er is geen enkele reden om het zo te laten als het is. En in dat geval moet je het altijd aanpassen (levensles nummer 1).
• Inpakken in supermarkt: Het gebeurde ons één keer in de VS dat er na de cassiere niemand aan het einde van de kassa-band stond om onze boodschappen in te pakken. Dus begon ik, uit automatisme, zelf de boodschappen in de tassen te stoppen. Fout. De cassiere begon zich omstandig te verontschuldigen voor het ongemak. Toen ik uitlegde dat wij dat in Nederland altijd zelf doen, viel zij van haar cassiere-draai-kruk. “Dus”, zei ze, “de winkel wil jou graag als klant, maar laat je vervolgens zelf de boodschappen inpakken? It would drive me mad!”. En dan weet ze nog niet eens dat wij allerlei mensen ongeschikt en werkloos thuis laten zitten. Hier is dat beter geregeld. Achter elke kassa staat een “minder”-geschikte werknemer (een jongere met een beperking, mensen met syndroom van down, bejaarden, ex-zwervers, sociaal zwakkeren) die netjes de boodschappen voor je in de tas doen, in je wagen zetten en als je zelf niet in staat bent om ze in de auto te zetten ze ook nog even voor je naar de auto brengen en inladen. Doen dus, morgen, levert alleen maar voordelen op (en tevreden mensen: klant, inpakker, winkelier, overheid.......)
• Obers voorstellen: Hoewel ook al minder dan 20 jaar geleden, stellen veel obers zich netjes voor: “Hi, my name is Tracy and I’ll be your server tonight. If you need anything, just ask me”. Kijk, dan is iemand roepen al veel makkelijker: “Tracy, kan Robbie another portion of the parmezaanse kaas getten!” hierop aansluitend tip 6.
• Dienstverleners in de horeca aannemen: Neem in de horeca ook in Nederland alleen nog mensen aan die het LEUK vinden om mensen te (be)dienen. In Nederland vindt de ober toch al gauw dat je het als een hele eer moet beschouwen dat je in zijn etablissement een kopje koffie kunt kopen. In Amerika ben je gast! En word je met alle egards behandeld. Elke vraag (mag ik alleen kraanwater, mag ik een portie delen, mag ik sla in plaats van friet, kunt u mijn portie halveren, mag ik de restjes mee naar huis, kan er een extra portie parmezaan bij,......) wordt serieus behandeld en meestal ingewilligd. Water, koffie, frisdrank wordt onbeperkt en snel bijgevuld. Zelfs voor Amerika gekke vragen (heeft u ook mayonaise bij de friet, als je niet gelooft dat ze dat raar vinden kijk naar de film Pulp Fiction) worden met enthousiasme ingewilligd. Gewoon doen, mensen in de horeca aannemen die talent en zin hebben in het bedienen van mensen.
• Kinderen hoeven zich niet voor te stellen: Het blijft voor kleintjes als Robbie toch altijd een beetje ongemakkelijk in Nederland. Iedereen wordt aan iedereen voorgesteld en men schudt elkaar de hand. Kinderen moeten perse mee in dit ongemakkelijke ritueel. Ze worden dan geacht een beetje ouwelijk hun ouders te imiteren en netjes een hand te geven en te zeggen;: ik ben Robbie, aangenaam.In Amerika hebben ze dat voor kinderen handiger opgelost. Kinderen worden netjes door hun ouders voorgesteld en daarmee zijn de kinderen klaar. Geen onhandig gedoe, geen schaammomentje voor de kinderen en minder ongemakkelijke momenten voor kinderen. Morgen overnemen dus.
• Doe openbare prullenbakken weg: De (vroege) ochtend na 4th of july (zeg maar koninginnedag) liepen wij over het strand. De avond ervoor was het strand afgeladen geweest met mensen die picknickend, snackend, etend en BBQ-end naar het vuurwerk hadden gekeken. Het strand was schoon, brandschoon. Geen afval, geen lege blikjes, geen plastic bakken, geen verpakkingen, geen afgeknapte strandstoeltjes, geen dichtgeknoopte condooms. Bijna niks. Hier en daar een papiertje. Die middag zouden 10 vrijwilligers uit het dorp gezamenlijk over het strand lopen om in 10 vuilniszakken de restjes op te ruimen. En zijn er dan zoveel prullenbakken op het strand? Nee, niet 1. Iedereen neemt gewoon zijn eigen rotzooi mee naar huis. Zelfde geldt voor hondenpoep. Iedereen heeft een hond. Nergens ligt hondenpoep. Zakjes worden geleverd, afvalbak niet. Sterker nog, als ik over het strand loop met m’n zakje poep van Cooper, biedt een passerende hondeneigenaar aan om mijn zakje over te nemen omdat hij toch bijna thuis is. Stelling is dus: hoe meer vuilnisbakken, hoe vuiler de omgeving. Dus alle openbare vuilnisbakken het land uit (nee Geert ik bedoel niet buitenlanders) en mensen nemen spontaan hun eigen afval mee. Voordeel is duidelijk, enorme bezuiniging op bakken, geen overvolle bakken met een kring van rotzooi er om heen (want Nederlanders flikkeren bij een volle vuilnisbak gewoon alles naast de bak: laat de gemeente het maar oplossen) en dus alleen maar voordelen. Morgen weghalen die bakken.
• Durf te beschermen: Hier wijzen ze gewoon stukken natuur aan, maken een wet, en zorgen ervoor dat niemand (ook de commercie niet) er meer aan mag komen. Hek er omheen, wandelpaden erdoor, entree vragen en zo blijft mooie natuur bewaard. In Nederland is toch meer het beleid: we hebben 1 natuurgebied, kom laten we er een snelweg doorheen leggen. Dan hebben we er 2.
• Rechtsaf mag door rood: Sta je voor een kruising voor een rood stoplicht en wil je rechtsaf...kijk of je niemand tot last bent en rijd door het rode licht. Zorgt voor lekker doorstroming en voorkomt verkeersergenissen (“sta ik voor jan doedel te wachten Gvd”). Kost niks, gewoon invoeren.

Nou, Nederlandse vrienden, aan de slag.....op deze 10 eenvoudige wijzen wordt Nederland een stukje beter.....

En morgen....wordt het een vreemde ervaring: We gaan naar een Middeleeuws festival in Amerika......alleen die combinatie maakt ons zo nieuwsgierig, dat we er naar gaan kijken......

Recept van de dag

Knapperige Soft Shell Krab op Paksoi met Tapioca-Parels

• 4 soft shell krabben
• 1 paksoi , (zonder bladeren)
• 100 gram tapiocaparels
• bloem
• 1 eiwit, losgeklopt
• pankomix (japans broodkruim)
• zout en peper
• bruisend water
• olie
• Ras el Hanout
• 2 deciliter Griekse yoghurt
• 2/3 deciliter limoensap
• 50 gram limoenschil
• 1 deciliter room, opgeklopt
• azijn, (1,5 dl sushi-azijn en 1 dl azijn met een snufje rietsuiker)
• 1/2 deciliter zoete sojasaus
• 1 deciliter sojajus, (verkrijgbaar in de toko)
• 1/2 sap van limoen
• 1/ 2 deciliter yuzusaus, (Japanse citrussap)
• 1 theelepel gembersiroop
• 50 gram gedroogd zeewier, jullienne
• 200 gram suiker
• 10 gram venkelzaad
• 10 gram korianderzaad
• 1 steranijs

1. Verwijder het buikschild van de soft shell krab. Dep de krab droog. Wentel door de bloem en losgeklopt eiwit. Paneer met pankomix en frituur op 180 ºC.
2. Snij de paksoistelen in gelijke stukken. Bak ze glazig in een inoxpan. Kruid ze met zout en peper en blus met bruisend water. Breng op smaak met een scheutje sesamolie en Ras el Hanout.
3. Meng de Grieks yoghurt en het limoensap met de lemon en 2 gr zout. Spatel de opgeklopte room door de massa.
4. Meng voor de sojadressing ½ dl sushiazijn, zoete sojasaus, sojajus, limoensap en yuzusaus. Voeg 1 tl sesamolie en gembersiroop toe en kruid met zout en peper. Meng met de zonnebloem- en druivenpitolie.
5. Kook de tapioca-parels 1 uur tot het wit uit de parels helemaal verdwenen is. Giet het water weg en spoel de parels onder koud water. Marineer ze 24 uur in sojadressing.
6. Spoel het gedroogd zeewier met lauwwarm water. Meng 3 dl water met 1 dl sushi azijn, de rietsuikerazijn, suiker, venkel, koriander en steranijs in een warme pan. Laat het mengsel 30 minuten trekken. Zeef de zoetzure marinade door een zeef en giet ze op het zeewier. Laat alles goed afkoelen.