El primer día

Laat op de avond komen we aan op de luchthaven van Mexico-Stad. Aangezien onze vlucht pas om 6 uur de volgende ochtend naar Mérida in Yucatan vertrekt, hebben we een slaapcapsule gehuurd op de luchthaven. Een soort grote plastic lijkkist XL met neonverlichting. We hebben elk onze eigen capsule, niet echt gezellig. Maar goed, we kunnen even liggen na 12 uur zitten in de Boeing.

Bij onze eerste aanblik van Mérida lijkt het arm en rommelig. Het kost me altijd wat moeite om door de rommel, vervallen huizen en straten, magere straathonden en oude wrakken van auto's heen te kijken en de schoonheid achter de eerste aanblik van armoede te ontwaren. Ons ruil-huis bevindt zich in een door slagbomen en bewakers beveiligd wijkje net buiten de stad. Er liggen tientallen van dit soort wijkjes net buiten de stad. Het lijkt eerder op een vakantiepark dan op een woonwijk, met rijtjes kleine kubusvormige huisjes, vaak met een eigen zwembad, dakterras en gemeenschappelijke voorzieningen zoals een padelbaan en speeltuin.

Na een korte powernap rijden we een paar kilometer naar de oude wijk en belanden bij Taqueria El Paradero. Een wat vervallen vettig tentje op de hoek van de straat. Een terras onder een roestige overkapping. De jongste zoon is druk bezig met het snijden van tientallen kilo’s rode uien, opa maakt salsa van dozen vol groene tomaten, de zoon perst honderden limoenen en oma is binnen bezig met het maken van grote stapels tortilla's.

De grootste billen van het stel waggelt naar ons toe. Ze vertelt ons in rap Spaans dat ze alleen nog tostada's hebben. Het duurt even voordat we het begrijpen. Prima. Heerlijke broodjes met gekruide kip, rode ui en wat sausjes.

's Avonds gaan we wat chiquer eten in Mérida, bij een hippe plek , Catrin47. Er is een DJ in de hoek, flitsende muurschilderingen op het buitenterras, doodskoppen in het rood neon en vooral lekker eten: tostada's met tonijn, tortilla's met rundvlees en cactus, en kip met pittige chocoladesaus. Een glaasje Pina erbij. Daarna rijden we over de grote Paseo De Montejo met enorme herenhuizen en gaan we voor een glaasje tequila naar huis. Tijd om bij te slapen.

Toppertje vandaag waren de Tacos Villamelón met Cactus. Ik zou ze zo maken:

Ingredienten

• 500 gram ribeye steak, in dunne plakjes gesneden
• Hand vol varkens-crackling
• 1 rode ui, in dunne plakjes gesneden
• 2 teentjes knoflook, fijngehakt
• 1 groene paprika, in reepjes gesneden
• 1 jalapeño peper, fijngehakt
• 3 Guajillo-pepers
• 1 boompepers
• 2 tomaten
• stuk chorizo
• 1 eetlepel olie
• Zout en peper
• 1 limoen, in partjes gesneden
• 1 bosje verse koriander, gehakt
• 12 maïstortilla's
• 1 kopje verse cactus (nopales), in reepjes gesneden
• Optionele toppings: guacamole, zure room, salsa, geraspte kaas

Bereiding:

1. Verhit de olijfolie in een grote koekenpan op middelhoog vuur. Voeg de plakjes ui toe en bak ze tot ze zacht en lichtbruin zijn, ongeveer 3-4 minuten.
2. Voeg de knoflook toe aan de pan en bak deze kort mee tot het aroma vrijkomt, ongeveer 1 minuut.
3. Bak crackling, pepers, , chorizo en tomaten mee.
4. Voeg de plakjes ribeye steak toe aan de pan en bak ze tot ze mooi bruin zijn aan de buitenkant maar nog sappig van binnen, ongeveer 2-3 minuten per kant. Breng op smaak met zout en peper.
5. Voeg de reepjes rode, groene en gele paprika toe aan de pan, samen met de gehakte jalapeño peper en de reepjes verse cactus. Bak ze mee tot ze zacht zijn maar nog wat knapperig, ongeveer 3-4 minuten.
6. Verwarm de maïstortilla's
7. Vul elke warme tortilla met een portie van het steak, groenten en cactusmengsel. Garneer met verse koriander en serveer met partjes limoen.
8. Serveer de tacos Villamelón met guacamole, zure room, salsa en geraspte kaas.

Zoiets